Kunstenaar: Willem van Scheijndel

Willem van Scheijndel (1952) is bekend geworden door zijn kleurrijke schilderijen met een sterk exotische inslag.
Vanaf het eerste begin hebben zijn schilderijen een zekere mate van abstractie gekend waarin de ordening van structuren het won van een preciese weergave van de zichtbare vormen en werkelijkheid. “When my world begins to dance”, is een schilderij dat een typisch voorbeeld is van een voor Van Scheijndel kenmerkende schilderkunstige stijl. De techniek is een combinatie van acrylverf die als onderlaag is aangebracht op linnen, en olieverf, die als bovenlaag is gebruikt. Deze techniek geeft een lumineus effect aan het oppervlak dat alleen met acrylverf niet verkregen kan worden. Met het gebruik van alleen olieverf zou deze verf minder uitbundig stralen. Het schilderij is een prachtig stuk met vibrerende kleuren waarin duidelijke contrastkleuren naast meer gedempte kleuren zijn te zien. De bloemen lopen in elkaar over waardoor de afzonderlijkheid van de boeketten verdwijnt en samen een geheel in een horizontaal vlak vormen. Een abstract idee lijkt te zijn verbeeld in een voorstelling waar herkenbaarheid een grote rol speelt. In de weergave van een bijna abstracte bloemenhemel zou zijn fascinatie voor de kwantumtheorieën kunnen blijken, want het lijkt een uiting van de wetenschap dat achter een stil oppervlak een dynamische wereld van energieën en bewegende deeltjes schuil gaat. In deze mysterieuze wereld van de atomen en nog kleinere eenheden draait alles om dynamische structuren waarbij alle deeltjes om elkaar heen draaien en elkaar in evenwicht houden. Een wereld waarin materie en niet-materie hun eeuwige dans spelen.
Een schilderij van Willem van Scheijndel bekijken doet poëzie en filosofie herleven in een moment vol visuele indrukken. De kunstenaar slaagt erin om bij de kijker verstand en gevoel op een lijn te krijgen. Het is voor hem de motivatie voor experimenteren met materialen, zodat er een maximaal appel gedaan wordt op de zintuigen. Zijn voortdurende interesse in filosofie en natuurwetenschappen geven hem de mogelijkheid te reflecteren op datgene wat hij de wereld wil laten zien. De centrale vraag hierbij is misschien wel hoe je aan de buitenkant kan zien wat zich binnen-in afspeelt. Zien we wat we zien; is materie los te zien van zijn tegendeel: de anti-materie. Is het schilderen van een jurkje totaal iets anders dan het schilderen van vogeltjes op een telefoonkabel? Wat de argeloze toeschouwer wellicht aanziet voor een reeks fraai gerangschikte bolletjes zijn voor de kunstenaar kwantumsprongen of atomaire verwijzingen naar mens en universum. Kenmerkend voor het werk van Willem van Scheijndel is de gedachte dat schoonheid niet kan floreren in chaos. Altijd is er bij hem behoefte een zekere geometrie en systematiek in zijn werk aan te brengen. Zijn schilderkunst is in essentie gebaseerd op een stelling van Albert Einstein, namelijk dat mysterie ‘het mooiste is wat een mens kan ervaren, want het mysterie is de basis van zowel de kunst als de wetenschap.
De parallel tussen het innerlijk van de mens Willem van Scheijndel en het uiterlijke gedrag is duidelijk. Zoals de innerlijke mens van de kunstenaar altijd onderweg is om zich te verdiepen in de verschijnselen die de mens beroeren, zo is de fysieke man veelvuldig onderweg in de tastbare wereld. Hij reist veel om zowel zintuigen als reflectievermogen aan de gang te houden. Het is niet toevallig dat zijn doeken hem vaak achterna reizen door heel Europa en daarbuiten.

Boeken: 
Van Scheijndel: Een keuze uit het oeuvre, deel 1 en deel 2
A moment in time

Tentoonstellingen in galerie Delfi Form: 2007, 2009, 2011, 2015